Jail

... e non miran o que hai dentro

Palabras vacías, miradas ardentes, pensamentos insurxentes...
fartura de esperas eternas, de penélopes desfacendo telares
de oráculos racionais, de confabulacións astrais.

Rebeldía de raza,  rasgando carne efímera.
Cabezas cortadas con follas afiladas, fermosa tortura mental. 

Descargas neurosensoriais, martirios inflinxidos con precisión.
Sentimentos prostituidos, cobardías disfrazadas de estabilidades emocionais.


Imaxes difusas, lembranzas que estoupan con pequenos chasquidos incomprensibles.Emocións que burbuxean arrasando as montañas construidas polo tempo. Contraposicións irracionais...

Crueldade vestida de espera, de procesión onde se repoñen as almas rexeitadas.
Non pertenzo a ningún rosario de humanidade.
non formo parte dos enganos, das reservas, das probabilidades...
non paso ningunha puntuación...

Mírate diante do espello, estanca a túa vida neste presente efímero.
Prefiro seguir durmindo e soñar con algo mellor co que ves tí no teu reflexo...

*demasiada materia prima para degustar como complemento

escoitar audio: Down