Adoro a ritualidade das cousas, a liturxia dos pequenos detalles...
Hoxe esperteime cun sorriso nos beizos, xa tardaba, e disfrutei ese intre no que o imaxinario limbo da consciencia permíteche saborear intensamente os coletazos do soño que irremediablemente termina.
O bon de hoxe, é que soamentes con recordalo xa me estremezo de satisfacción neurosensorial...
No hay comentarios:
Publicar un comentario